პატარა ნიკუშა ნაკულაშვილი, დედიკომ თბილისში წაიყვანა სასკოლედ თანსაცმელების საყიდლად. ნიკუშას თხოვნოთ ე.წ. „ვაგზლის ბაზრობაზე" წავიდნენ ,, მატარებლით". ჩაჯდნენ მეტროში. დიქტორი აცხადებს: შემდეგი სადგური 300 არაგველი, შემდეგი სადგური ავლაბარი, რომ გამოაცხადა შემდეგი სადგური თავისუფლების მოედანიო, ნიკუშამ ვეღარ მოითმინა და მთელი მატარებლის გასაგონად გამოაცხადა: ,,დედიკო რა არის ეს ქალი ჩვენ დაგვდევსო?"

მიხოს ეკითხებიან:
— რა ადგილი უჭირავს შენს ცხოვრებაში ღვინოს?
— საპრიზო!

— მე დღეს შენთან სავახშმოდ მოვალ.
— არ გირჩევ. ჩემს მაცივარში თაგვი შიმშილით მოკვდა... თუმცა მოდი, იმ თაგვს შეგიწვავ.

— მარო, ეგ შენი მიხო რა, მოკვდა?
— ხო, მოკვდა, ეგ საცოდავი...
— ხო... მეც არა ვთქვი, რათ ასაფლავებენ მეთქი.

ცოლი მიხოს:
— კაცო, საწოლი გაასწორე რა.
— მაიღუნა რო?

— უკაცრავად, აქ ცხვრის ფარა ხომ არ გადაურეკავთ?
— რა, ჩამორჩი?

ჭიჭიკია ეუბნება ბიჭიკიას:
— სიმონ, იცი, გილიოტინას გამომგონებელი მესამე იყო ვისაც გილოტინაზე თავი მოჰკვეთეს?
— რეიზა, სიმონ?
— არ ვიცი, ალბათ... ტესტ დრაივი იყო...

მასწავლებელი ეჩხუბება მოსწავლეს:
— სიმართლე მითხარი, ვინ დაწერა შენი საშინაო დავალება?
— არ ვიცი, ადრე დავწექი დასაძინებლად.

გვიან საღამოთი მაგრად დაღლი და დატანჯული ქმარი დაბრუნდა სახლში და ცოლს ეცა:
— მშობელთა კრებაზე, რომ გამიშვი არ უნდა გეთქვა ბავშვი რომელ სკოლაში სწავლობს?!

პატარა, გამხდარი, ინელიგენტი კაცი სამსახურიდან სახლში დაბრუნდა და ცოლს შეუსწრო საყვარელთან ერთად. საყვარელი თავიდან ცოტა შეშინდა, მაგრამ რომ დაინახა ქმრის ფიზიკური მონაცემები თამამად წამოდაგა საწოლიდან. მაღალი, ბრგე და ძალ-ღონით სავსე ახალგაზრდა აღმოჩნდა. პტარა, გამხდარმა ქმარმა ამოიღო პისტოლეტი და საყვარელს მიმართა:
— კარგია ამხელა რომ ხარ... სათვალები სამსახურში დამრჩა და აღარ აგაცდენ.